دسته: مدیریت
بازدید: 3 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 74 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 10
مقدمه
سوآپ در لغت بهمعنای معامله پایاپاى (ارز)، معاوضه، عوض کردن، مبادله کردن، بیرون کردن، جانشین کردن و اخراج کردن آمده و در اصطلاح، توافقی بین دو شرکت برای معاوضه جریان نقدی در آینده (با دو نوع پرداخت متفاوت از بدهی یا دارایی) است. قرارداد فوق تاریخ پرداخت و چگونگی محاسبه جریانات نقدی را که باید پرداخت شود مشخص میکند. معمولا محاسبه جریانات نقدی شامل ارزشهای آتی یک یا چند متغیر بازار است. اولین قراردادهای سوآپ در اوایل دهه 1980 منعقد شدند. از آن زمان تاکنون بازار سوآپ رشد چشمگیری داشته است. در حال حاضر اکثر قراردادهای مشتقّات خارج از بورس بهصورت سوآپ انجام میشود.
اجزای تشکیلدهنده سوآپ
- دارایی پایه؛ موضوع قرارداد است و هدف از قراداد، انتقال ریسک اعتباری در معرض آن است. بهطور معمول، دارایی پایه یکی از اقلام زیر است:
- ورقه قرضه با ریسک اعتباری؛
- وام؛
- پرتفوی (سبد داراییها در بورس) مرجع متشکل از اوراق قرضه و وامها؛
- شاخص مربوط به بخشی از بازار اوراق قرضه؛
- شاخص سهام.
- فروشنده سوآپ (Swap Seller)؛ طرف قراردادی که نرخ شناوری را دریافت و بازده کل را به طرف دیگر قرارداد پرداخت میکند. به فروشنده سوآپ، خریدار حمایت نیز گفته میشود.
- خریدار سوآپ (Swap Buyer)؛ طرف قراردادی که با پرداخت نرخ شناور و دریافت بازده کل موافقت میکند، به خریدار سوآپ فروشنده حمایت یا سرمایهگذار نیز گفته میشود.
- شخص مرجع یا تعهد مرجع؛ شخص مرجع همان صادرکننده ابزار بدهی است. این شخص میتواند شرکت، دولت و یا صادرکننده وام باشد.
- صرف سوآپ (Swap Premium)؛ پرداختهایی که بهوسیله خریدار حمایت صورت میگیرد، "پایه صرف" نام دارد و پرداختهای احتمالی که ممکن است فروشنده حمایت به پرداخت آنها مجبور شود به "پایه حمایت" موسوم است. خریدار و فروشنده در تاریخ معامله بر روی این صرف به توافق میرسند و صرف تا پایان مدت قرارداد ثابت میماند.
انواع سوآپ
سوآپ، انواع فراوانی دارد. از بین انواع قراردادهای سوآپ، قراردادهای سوآپ ارز و سوآپ نرخ بهره، مهمترین و پرکاربردترینها است.
سوآپهای نرخ بهره؛
سواپ نرخ بهره یکی ابزار مهمی برای مدیریت ریسک نرخ بهره بهشمار میآید که برای ولین بار در سال 1982 در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت. وقتی که تقاضا برای ابزارهای مالی رو به افزایش است، این ابزار میتواند برای کاهش ریسک نرخ بهره بهکار کرفته شود.شایع ترین و رایج ترین نوع سوآپ که اصطلاحا به Plain Vanilla Swaps نامیده میشود، برای نرخ بهره دارای مشخصات زیر است:
- نرخ بهره پرداختهایی که در این معاوضه وجود دارد را مشخص میسازد.
- نوع پرداختهای بهره (نرخ ثابت یا متغیّر) را شخص میسازد.
- مقدار "اصل ذهنی"؛ یعنی همان اصل مقداری که بهره بر روی آن پرداخت میشود را معلوم میکند.
- دوره زمانی که معوضه برای آن دوره ساخته میشود را مشخص می سازد.
شکل زیر یک سوآپ نرخ بهره را بین بانک پسانداز "الف" و شرکت مالی "ب" نشان میدهد. بانک پسانداز الف موافقت میکند که یک نرخ ثابت 7% را برای یک میلیون تومان از "اصل فرضی" برای ده سال آینده بپردازد و شرکت مالی ب نیز میپذیرد که نرخ اسناد خزانه یکساله را علاوهبر یک درصد، برای مبلغ یک میلیون تومان (اصل ذهنی) را برای همان دوره پرداخت نماید. به این ترتیب هر ساله باید بانک پسانداز الف، معادل 7% یک میلیون تومان را به شرکت مالی ب پرداخت نماید؛ در حالیکه شرکت مالی ب نیز باید نرخ اوراق خزانه (T-bill) بهعلاوه 1% یک میلیون تومان را به بانک پسانداز الف بپردازد. نرخ ثابت برای دوره ده ساله: 7% *1000000 و نرخ متغیّر برای دوره ده ساله:T-bill+ 1% * 1000000 خواهد بود.
قراردادهای سوآپ ارز (Currency Swap Contracts)؛
سوآپ ارز عبارت است از پرداختهای اصل و فرع مبلغی از یک ارز در برابر پرداخت اصل و فرع در ارز دیگر. قرارداد سوآپ ارزی ایجاب میکند که مبالغ اصل (وام) با ارزهای گوناگون تعریف شده باشد؛ که این مبالغ بهطور معمول در شروع و پایان عمر سوآپ، پرداخت میشوند. مبالغ پایه (اصل وام) طوری انتخاب میشوند که در صورت پرداخت در زمان شروع و ابتدای قرارداد، معادل و مساوی همدیگر باشند. این برابری براساس نرخ برابری نقدی ارزهای مربوطه در زمان شروع قرارداد است. تحت یک قرارداد یا معامله سوآپ ارز، یکی از طرفین توافق میکند تا پرداختهای دورهای (ماهانه، سالانه و ...) در یک ارز مشخص، برای یک دوره خاص، داشته باشد؛ تا بدهی طرف دیگر معامله (که از لحاظ ارز عنوانشده متحمل شده است)، برطرف شود. در عوض، طرف دوم معامله توافق میکند که همین عملیات را در مورد طرف نخست قرارداد پیاده کند. سوآپ ارزی، زمانی امکانپذیر است که هریک از جریانهای پرداختی که سوآپ میشوند، ارزش یکسان داشته باشند (بدون در نظر گرفتن اینکه این جریانها به نرخ بهره ثابت یا نوسانی بستگی دارند یا نه؟).
سوآپ ارز انواعی دارد؛ در 1990، معمولترین شکل سوآپ، سوآپ ارز ثابت- ثابت (fixed-for-fixed) بود که بهصورت سوآپ Plain Vanilla (رایجترین نوع سوآپ) شناخته میشد. تحت این سوآپ ارز، گردش نقدینگی سوآپ براساس گردش نقدینگی آتی دو ارز متفاوت است.
یک شکل معمول دیگر از سوآپ، سوآپ ارزی ثابت-شناور (fixed-for-flow) است. تحت این قرارداد، یکی از جریانهای پرداخت در نرخ ثابت، در یک ارز قرار گرفته، در حالیکه جریان پرداخت دیگر، براساس نرخ شناور ارز دیگر قرار میگیرد.
فایل ورد 10 ص